عملیات طوفان صحرا (DESERT STORM)

عملیات طوفان صحرا


آماری از جنگ سال 1991 (خلیج فارس)
16 ژانویه تا 3 مارس 1991
این عین ترجمه‏ی مطلبی است در مورد جنگ خلیج‏فارس از قول یك خبرنگار نظامی آمریكا.

دلیل اشغال كویت توسط عراق به زمان قبل یعنی جنگ ایران و عراق باز می‏گردد. عربستان سعودی و كویت منابع مالی عراق در جنگ با ایران را تامین كردند. پس از اتمام جنگ، عراق با انبوهی از بدهی باقی ماند كه از پس دادن آن خودداری می‏ورزید. صدام كویت را متهم به پائین آوردن قیمت نفت و برداشت بی‏وریه‏ی نفت از منطقه‏ی بی‏طرف كرد. لشگر عراق در نزدیكی مرز كویت مجهز و آماده‏ی نبرد شد و وضع هر لحظه وخیم‏تر می‏شد. صدام در تاریخ 2 آگوست 1990 دستور تهاجم به كویت و عبور از مرز را صادر كرد.
(در آن زمان) عراق چهارمین ارتش بزرگ دنیا را داشت و به راحتی می‏توانست هرگونه مقاومتی را در كویت درهم بشكند. صدام (ظرف 5 ساعت) كویت را اشغال كرد و آن را یكی از استانهای عراق نامید.
سازمان ملل متحد این تهاجم و اشغال را محكوم كرد. صدام اشتباه دیگری نیز مرتكب شد: وی سپاه عراق را به نزدیكی مرز عربستان گسیل داشت. شاه فهد (پادشاه وقت عربستان) از ترس صدام، نیروهای نظامی آمریكایی را به كشورش دعوت كرد. صدام كه از حمایت های بی‎دریغ آمریكا در زمان جنگ با ایران بهره‏مند شده بود این بار نیز خیال می‏كرد آمریكا خود را گرفتار اشغال كویت نخواهد كرد.
نقشه ی جنگ: http://www.rand.org/multi/gulfwar/images/summarylarge.jpg
(48 ساعت قبل از حمله به كویت، صدام این موضوع را به اطلاع سفیر آمریكا در بغداد رسانده بود و خانم سفیر اظهار داشته بود كه آمریكا در مناقشات منطقه‎ای دخالت نخواهد كرد!)
صدام به طرز اغراق آمیز از كیسه‏های جسدی سخن می‏گفت كه به منزلشان باز می‏گردند و مدام از ایجاد ویتنامی دیگر برای نیروهای آمریكایی سخن می‏گفت.
در این میان آمریكا مشغول ایجاد ائتلاف جهانی برای بیرون راندن نیروهای عراقی از كویت بود. آمریكا از اینكه حتا سوریه و افغانستان هم به این ائتلاف پیوسته بودند شگفت زده شده بود.
روز 15 ژانویه ی 1991 قطعنامه ی شماره ی 678 ، آخرین فرصت برای عراق، جهت عقب نشینی، از طرف سازمان ملل ارائه شد. تنها چند ساعت بعد نیروهای ائتلاف، جنگ را آغاز و كویت را آزاد كردند.

نیروهای عراقی
سرفرماندهی: صدام حسین
ارتش عراق:
5500 دستگاه تانك؛ شامل: 1600 دستگاه T-55 ، 500 دستگاه خودرو زرهی نوع 59، 900 دستگاه خودرو زرهی نوع62، 1500 دستگاه T-62 ، 1000 دستگاه T-72 ، 1000 دستگاه نفربر زرهی، 1100 دستگاه خودرو شناسایی (نظیر جیپ)، 6000 دستگاه خودرو زرهی سبك، 2800 عراده توپ سنگین، 500 عراده توپ خودكششی، 200 دستگاه موشك انداز كاتیوشا.

نیروی هوایی عراق:
بمب افكن: 24 فروند سوخوی24، 8 فروند توپالف22، 8 فروند توپالف16، 4 فروند H-6
شكاری‏بمب‏افكن:
70 فروند میگ 23
64 فروند میراژ F-1
45 فروند سوخوی 20
30 فروند سوخوی 25
شكاری رهگیر:
40 فروند J-6
150 فروند میگ 21
40 فروند میراژ F-1
10 فروند میگ 25
24 فروند میگ 29
60 فروند هواپیمای ترابری (نظیر ایلوشین 76)
600 آشیانه‏ی ضد بمب هواپیما
(ساخت چین)بمب افکن سنگین H-6

نیروی دفاع هوایی عراق:
160 لانچر موشك سام2
140 لانچر موشك سام3
100 لانچر موشك رولند
300 لانچر موشك سام6 و سام8
10000 دستگاه آتشبار ضدهوایی

عراق (در آن زمان) چهارمین ارتش و نیروی هوایی بزرگ دنیا را داشت. نیروهای نظامی عراق كارآزموده بودند و تجربیات فراوانی از جنگ با ایران داشتند. بهترین نیروهای عراق، گارد ریاست جمهوری صدام بودند. آنها بهترین تجهیزات نظامی را داشتند، كاملترین آموزشها را دیده بودند و بالاترین میزان وفاداری به صدام را داشتند. تنها نقطة ضعف عراق، یك نیروی دریایی قوی بود. نیروی دریایی عراق در جنگ با نیروی دریایی قدرتمند ایران، در همان اوایل جنگ (با ایران)، به طور كامل نابود شده بود. صدام می‏دانست كه بهترین تجهیزات نظامی‏اش، تانك‏ها و توپخانه‏های سنگین‏اش هستند. نیروی هوایی عراق شامل جدیدترین جنگنده‏های روسی به همراه خلبانانی بود كه به وسیله‏ی روس‏ها آموزش دیده بودند. این بود كه صدام خیال می‏كرد برتری بالایی نسبت به نیروهای نظامی آمریكایی دارد. صدام بر این باور بود كه افكار عمومی (آمریكا) از جنگی پشتیبانی نمی‏كنند كه امكان تبدیل آن به ویتنامی دیگر برای ایالات متحده باشد.


توسط: طبقه بندی: نظامی {موشك های بالستیك اسلحه ها}،